Written Thought Pattern

Dear Lolo,

Hindi ko makakalimutan nung  pag-aalaga mo sa akin noong bata pa ako. Lagi akong nagpapasaway sa’yo.

Kumukuha ako ng piso sa lagayan ng barya mo at bumibili sayo ng candy. Nakikinig tayo ng Tiya Dely at Bimbo sa DZRH pag ala una ng tanghali. Lagi kang may pagkain sa ref mo sa tindahan. Buti malaki yung sinulid mo pang-tahi, pinapang sarangola kasi namin yun, matibay nga e. palagi kaming naglalagay ng  trap kapag naglalaro kami, mga sinulid at buto ng papaya kaso hindi ka naman na tatrap. Ang epic fail ng bread knife na kinuha mo sa handaan, hinasa at ginawang pang-hiwa ng mangga at pang-kamot ng likod. Lagi kaming tumatakas ni kat dati. Pag nandiyan na yung tricycle, saka lang kami magsasabing aalis na kami. Kapag nagbobrown-out mahilig kang gumawa ng gasera sa garapon at sabay sabing “ang galing ko talaga naisip ko na yan.”

Mahalig kang magsulat, kumanta, at magtahi. Yung kanang daliri mo nga deformed, dahil siguro sa kakatahi ng kortina at graduation gown dati. Mahilig kang pumorma, kinikwento mo sakin na kapag may bago kang tahing damit, sinusuot mo yun pang samba para mapakita ang bagong OOTD sa bayan.

Nahasa yung tagalog at listening comprehension kang naka-radio at lagi akong nakatambay sa tindahan mo.

Nung umalis sila mami at dadi pa – Qatar ikaw na yung guardian namin 12 years old palang ako. Naalala ko nung first year high school, dinala ko sa school yung malaking radio mo na kulay itim.

Pag nag-aaway kayo nila mami at dadi, sayo ako yumayakap. Pag pinapalo ako ni tita inday, sayo ako tumatakbo. Nung high school ako, natutong nang mag-DOTA at Gun bound, pumupunta ka pa bawat computer shop sa gate 2 para hanapin ako – nagseselos nga si kat nun e.

nung malaki na ako, si jim na yung pinagbuhusan mo ng favor, okay lang sakin kasi yun ka talaga e. you can’t help but to love as a father. Minsan ka lang magsabi ng I LOVE YOU, pero damang dama namin yung pagmamahal mo kapag pinapauwi mo na kami kasi gabi na.

nung bata pa ako sabi mo sakin na-ihian ko yung suman na benta mo pero may bumili parin. Lagi akong yumayakap sa likod mo pag matutulog na tayo, ang taba kasi ng tiyan mo e.

Pangako Lo, I will be a better person. Tatayo ako sa Panginoon at ipapagmalaki kong hindi sayang lahat ng sakripisyo mo para sakin. Rerespetuhin at hindi ako mang-aagrabyado ng babae kasi yun yung advice mo sakin, first year high school palang ako. Sasanayin kong kumain ng talbos at kosido, at mamimiss ko yung dinuguan mong  ikaw lang talaga ang makakaperfect ng  timpla.

Thank you sa pagbili sakin ng trumpo at tirador sa sandiko sa gate 2, kaso nabasag lang yun nung naburot ako nila kakak. Punong abala ka nung sumali ako bilang escort sa hillcrest at may talent competition, ikaw yung gumagawa ng paper flower sa float namin ni Rania. Masaya ako nung nagpapadownload ka ng songs at pagsinasabi mong kamag-anak mo si Lirio Vital, at may song na dedicated sayo. Hindi ko pa nasasabing we’re proud of you na naging musical director ka ng Viracenia dati.

I experience you as a father, walang ibang taong makakasira ng bond natin, hindi ang past mistakes mo nung nawala si lola. Nung pinanganak ako, hindi ka na nagbisyo at sayo lang daw ako tumatahan dati. Malulungkot sila ate Imelda sa unciano kapag nalamang wala ka na, si Dr. Francisco dumalaw na kagabi. Pati yung nagtitinda ng monay mamimiss ka.

Lagi mong  pinagdarasal na bago ka mawala, Makita mo man lang na makalakad ako. Para sayo tong pag pasa ko sa U.P. Lo. Akin nalang yung may flashlight na O+ mo ah, mahina kasi battery ng Samsung.

Lo, may deal kami ni Lord. Hindi ka mawawala ng hindi mo siya tinatanggap. Alam ko nung Tuesday ng umaga, sinuko mo na ang buhay kay Hesus. At napaginipan nga yun ni tita edna na narupture ka, yung gift ni Lord.

Thank you for living up to my 24^th birthday. Gift mo na yun e.

On the other side… kailangan nating Makita ang other side ng pagkawala ni lolo…

Fact 1. 88 years old na siya

Fact 2. Sudden heart attack

Fact 3. God’s appointed time, when all of us have heart of the Gospel.

Fact 4. He could have died, but he lived for purpose

Throughout the process, Jesus is molded